Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

22 Απρ 2012

Το χρώμα του κρατικού χρήματος δεν είναι κόκκινο

Η κρατική χρηματοδότηση και οι έκτακτες επιχορηγήσεις των κομμάτων δεν είναι μια θεσμοθετημένη διευκόλυνση της αστικής εκλογικής διαδικασίας ούτε βέβαια μια δικλείδα διασφάλισης της... ανεξαρτησίας των πολιτικών κομμάτων από τα φαινόμενα διαφθοράς ή αδιαφάνειας τα οποία σχετίζονται με την ιδιωτική χρηματοδότηση, όπως θέλει να λέει η αστική προπαγάνδα. Αποτελούν έναν ακόμη τρόπο στήριξης και αναπαραγωγής του αστικού κοινοβουλευτισμού και επί της ουσίας έναν ακόμη τρόπο συνύφανσης των κοινών ζωτικών συμφερόντων μεταξύ κράτους και πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούν τον κυρίαρχο σχηματισμό εξουσίας, Τα αστικά κόμματα, κοινοβουλευτικά και μη, δεν αρνούνται αλλά επιδιώκουν το θεσμικό τους ρόλο ως τωρινοί ή αυριανοί πρόθυμοι στο κυβερνητικό σχήμα που θα καταπιέσει τους εργαζόμενους και το λαό, που θα εφαρμόσει παλιά και νέα μνημόνια. Τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς, όσο κι αν διατείνονται για το αντίθετο, από χρόνια τώρα οπαδοί του κοινοβουλευτισμού και των θεσμικών ρόλων-αναχωμάτων της λαίκής οργής, ουδέποτε έχουν αρνηθεί τις κρατικές επιχορηγήσεις (που προέρχονται, μην το ξεχνάμε, από τη φοροληστεία του λαού) διακρίνοντας μάλιστα στοιχεία... δημοκρατικού πλουραλισμού σ' αυτό το αλισβερίσι. Παρεμφερής είναι και η στάση όσων εκ της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς κάνουν πως δεν βλέπουν το... χρώμα του χρήματος και σιωπηλά εισπράττουν το κατιτί της χρηματοδότησης την ίδια ώρα που μιλάνε για αμφισβήτηση του συστήματος ή για ρήξη με αυτό. Δεν νοείται όμως -θεωρητικά και πρακτικά- θέση αντίστασης και ανεξαρτησίας από το σύστημα με ταυτόχρονη στήριξη σ' αυτό, γιατί πολύ απλά πρόκειται για αντάλλαγμα της ενσωμάτωσης σε αυτό. Τέτοια μορφή έχει και η δήθεν αντικειμενικώς επιβαλλόμενη προβολή κρατικών διαφημίσεων από αριστερά έντυπα (για τη λήψη χρηματοδότησης ή ατελειών) που μεταβάλλει το έντυπο σε προπαγανδιστή της συστημικής ιδεολογίας. Αποδεχόμενη μια οργάνωση της αριστεράς την προερχόμενη από τη ληστεία των λαϊκών εισοδημάτων κρατική χρηματοδότηση αποδέχεται ταυτόχρονα και τον κρατικό έλεγχο των οικονομικών της και τους κανόνες του. Αποδέχεται τη σχέση ελεγκτή και ελεγχόμενου, ανοίγει το δρόμο για τη χειραγώγησή της από το σύστημα. Το όλο δούναι και λαβείν δεν είναι θέμα ενός διαφανούς ισολογισμού που θα μπορούσε να συνταχθεί, ούτε μιας... σκληροπυρηνικής και μη ευέλικτης στάσης. Είναι κριτήριο, αντίληψη και πολιτική στάση για το πού στηρίζεται η αριστερά από κάθε άποψη, ποιοι είναι οι όροι και οι φορείς που συμβάλλουν στην πολιτική της συγκρότηση και στο δυνάμωμά της. Ή θα αντλεί τους όρους ύπαρξής της απευθυνόμενη στο λαό ή θα απολαμβάνει πολιτικής και οικονομικής στήριξη απ' αυτόν, τους αγωνιστές, τους φίλους και τα μέλη της αλλιώς δεν μπορεί να λέγεται αριστερά. Και σ' αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να υπάρξουν αντιφατικά μηνύματα προς το λαό και τον αριστερό κόσμο, ιδιαίτερα μάλιστα όταν από τη μεγάλη ληστεία μισθών και εισοδημάτων, από τη ληστεία των επιδομάτων ανεργίας, από την εξαθλίωση του λαού τροφοδοτείται πλουσιοπάροχα με εκατομμύρια ευρώ η αναπαραγωγή του μνημονιακού πολιτικού σκηνικού.
Ανέκαθεν το ΚΚΕ(μ-λ) αρνιόταν την κρατική χρηματοδότηση. Ποτέ δεν την πήρε και ποτέ δεν πρόβαλε κρατικές διαφημίσεις από τα έντυπά του. Το ίδιο θα κάνει και στις επικείμενες εκλογές. Θα απευθυνθεί αποκλειστικά στον κόσμο της αριστεράς, στα μέλη, στους συναγωνιστές και στο λαό για την οικονομική στήριξη της εκλογικής του παρέμβασης, αναγνωρίζοντας αυτούς και μόνον αυτούς υποστηρικτές του, δίνοντας το βάρος στην πολιτική συμφωνία, στη συμμετοχή και τη συμβολή τους στην οικοδόμηση των όρων ανασυγκρότησης της αριστεράς μέσα στους λαϊκούς αγώνες που έπονται των εκλογών και όχι σε μια δαπανηρή εκλογική παρέμβαση και σε μια υπερτονισμένη εκλογική προβολή μέσω πληθώρας υποψηφιοτήτων, πράγματα για τα οποία η δαπάνη (τυπογραφεία, παράβολα υποψηφιοτήτων, εκλογικά στέκια) είναι απαγορευτική για οργανώσεις που στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις αλλά και προκλητική μέσα σε συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων. Αλλά και διακρίνοντας ποιος στ' αλήθεια είναι ο δρόμος του λαού που πρέπει ν' ανοίξει: Αυτός της ενίσχυσης της ταξικής πάλης και της οικοδόμησης μετώπου αντίστασης και ανατροπής μέσα στους αγώνες που έρχονται.