Ποιος νίκησε στις εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια της εκπαίδευσης;

Αποτελεί συνηθισμένη πρακτική των εταιρειών που κάνουν δημοσκοπήσεις να «κατασκευάζουν» ερωτήματα για να παραχθεί το αποτέλεσμα που επιθυμούν. Κατά μία έννοια, αντίστοιχα κινείται και κινήθηκε και το υπουργείο Παιδείας στις εκλογές που έγιναν στις 5/11 (δύο ημέρες νωρίτερα από τη μέρα που είχαν προγραμματιστεί καθώς στις 7/11 θα ψηφίζονταν τα μέτρα του 3ου μνημονίου και ήδη είχε εξαγγελθεί η απεργία για το διήμερο 6-7/11) για την εκλογή αιρετών για τα ΚΥΣΔ(Π)Ε-ΑΠΥΣΔ(Π)Ε-ΠΥΣΔ(Π)Ε.
Ενώ έρχονται τα πάνω κάτω στην εκπαίδευση και σε όλη την κοινωνία το υπουργείο περιβάλλει τη διαδικασία αυτή με τη μεγαλύτερη «χαλαρότητα». Άδειες στους υποψηφίους και ψήφος με το ζόρι καθώς δίνεται άδεια σε όποιον ψηφίσει. Ουσιαστικά η διοίκηση κλείνει τα σχολεία, αναγκάζοντας τους εκπαιδευτικούς να προσέλθουν στην κάλπη. Γιατί το πρωτεύον για το υπουργείο είναι η συμμετοχή στη διαδικασία και η νομιμοποίηση μέσω αυτής όλων των αντιδραστικών-αντιεκπαιδευτικών αποφάσεων των οργάνων αυτών, αναδεικνύοντας τη συνυπευθυνότητα του κλάδου στην υλοποίηση των κυβερνητικών επιλογών. Δευτερεύον είναι αυτό καθαυτό το εκλογικό αποτέλεσμα που η φύση της διαδικασίας το προσδιορίζει ως ένα βαθμό, αφού ευνοεί αυτούς που επιδίδονται σε ταξίματα και εκδουλεύσεις.
Στις εκλογές ψήφισαν πάνω από 132.000 εκπαιδευτικοί (65.970 καθηγητές και 66.956 δάσκαλοι-νηπιαγωγοί). Η αποχή κινήθηκε περίπου στο 25% και υπήρξαν γύρω στα 11.000 άκυρα ψηφοδέλτια. Πρώτη δύναμη και στις δυο βαθμίδες η ΔΑΚΕ με πτώση των δυνάμεών της σε σύγκριση με τα αντίστοιχα αποτελέσματα του 2010. Στη β/θμια δεύτερη δύναμη οι ΣΥΝεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις (ΣΕΚ) που για πρώτη φορά εκλέγουν αιρετό στο ΚΥΣΔΕ, ενώ στην α/θμια η ΠΑΣΚ κράτησε παρά τις απώλειές της τη δεύτερη θέση και τον αιρετό στο ΚΥΣΠΕ. Σημαντική άνοδος των Παρεμβάσεων (στην Αττική μάλιστα είναι δεύτερη δύναμη, με πρώτη τις ΣΕΚ) αλλά και των άλλων σχημάτων της Αριστεράς εκτός από το ΠΑΜΕ που σημείωσε πτώση. Μάλιστα εκλέχτηκαν σε πάρα πολλούς νομούς της χώρας και στις περιφέρειες αιρετοί εκτός ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ. Συνοψίζοντας σε μια φράση, οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά ενισχύθηκαν σημαντικά, αλλά και οι κυβερνητικές παρατάξεις κρατάνε ακόμα δυνάμεις.
Οι θριαμβολογίες όμως παρακάμπτουν και υποβαθμίζουν συνειδητά αυτή καθαυτή τη διαδικασία που η λιγότερο η περισσότερο «αγωνιστική», «ανυπάκουη», «απείθαρχη», «αριστερή» κ.λπ. συμμετοχή είναι αντικειμενικά αποδοχή-νομιμοποίηση αυτών των οργάνων κρατικών φερέφωνων. Είναι άρνηση της αναγκαιότητας να γίνουν βήματα χειραφέτησης απ’ τον κρατικό και υποταγμένο συνδικαλισμό και φανερά αναντίστοιχη με τις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού κόσμου και τα καθήκοντα που θέτει η περίοδος. Πολύ περισσότερο που τα όργανα αυτά στο επόμενο διάστημα θα παίξουν το ρόλο του επικυρωτή-διαχειριστή απολύσεων, μετακινήσεων, διαθεσιμοτήτων κ.ο.κ.
Για μια ακόμη φορά μια σειρά δυνάμεις είδαν το τυράκι αλλά δεν είδαν τη φάκα…
ΥΓ.: Σε αρκετούς νομούς η διοίκηση έχει ξεκινήσει διαδικασία να καλούνται οι συνάδελφοι που δεν προσήλθαν στις εκλογές να δώσουν εξηγήσεις. Καμιά ποινή σε κανέναν εκπαιδευτικό δεν πρέπει επιβληθεί. Τα σωματεία και οι ομοσπονδίες θα πρέπει να αποτρέψουν τέτοιες εξελίξεις.