Έναν χρόνο μετά την έναρξη της απεργίας των χαλυβουργών

5 Νοέμβρη 2012, Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Κατσαρό, αναπληρωτή γενικό γραμματέα του ΔΣ της Ελληνικής Χαλυβουργίας Ασπροπύργου

Ερώτηση: Έναν χρόνο μετά την έναρξη της απεργίας των χαλυβουργών και λίγους μήνες μετά τη λήξη της, τι κατάσταση επικρατεί αυτή τη στιγμή στο εργοστάσιο;

Απάντηση: Στο εργοστάσιο υπάρχει μια συγκεχυμένη κατάσταση. Η ομάδα των απεργοσπαστών κατά διαστήματα συνεχίζει να προκαλεί και να κατακρίνει τις αποφάσεις του συμβουλίου.Ο περισσότερος κόσμος συνεχίζει να είναι στο πλευρό του σωματείου (έχουμε μείνει 207 άτομα συνολικά μαζί με τους υπαλλήλους γραφείου), ακολουθεί τις αποφάσεις που βγαίνουν από το ΔΣ. Βέβαια με όλες τις περικοπές που ανακοινώνουν με τα μνημόνια, ο κόσμος είναι τρομοκρατημένος, και εκεί βρίσκει πάτημα η εργοδοσία και πιέζει περισσότερο τον κόσμο. Ήδη η τελευταία απόφαση της εργοδοσίας είναι να μας θέσει σε διαθεσιμότητα, γι' αυτό είχαμε και συνάντηση σήμερα.
Στις διαβουλεύσεις που έγιναν καταλήξαμε να δεσμευτεί η εταιρεία να μην κάνει απολύσεις, αποφασίστηκε η διαθεσιμότητα να ξεκινήσει από τις 12 Νοέμβρη μέχρι τις 12 Φλεβάρη, και από το προσωπικό θα μείνουν 15 άτομα, τα οποία θα είναι ασφάλεια του εργοστασίου, και το τμήμα μισθοδοσίας για να πληρώνονται οι εργαζόμενοι, με το 50% όπως ορίζει ο νόμος.

Ερώτηση: Ήδη ο Μάνεσης έχει κάνει πρόταση για διαθεσιμότητα και ταυτόχρονα μειώσεις των μισθών στο εργοστάσιο του Βόλου. Πώς αντιδρούν οι εργαζόμενοι σε αυτές τις κινήσεις του στον Ασπρόπυργο και αν έχεις να μας μεταφέρεις μια εικόνα από τον Βόλο;

Απάντηση: Παρ’ ότι στον Βόλο το σωματείο είναι καθαρά εργοδοτικό, όταν τους έκανε την προταση για μείωση 25% υπήρξαν τόσο μεγάλες αντιδράσεις που αναγκάστηκε να ξανάρθει σε συζητήσεις με τη διοίκηση του σωματείου του εκεί και να καταλήξουν στο 18%. Στην ψηφοφορία που έγινε στη γενική συνέλευση ψηφίστηκε με 160 υπέρ και 101 κατά και άλλα 50 άτομα τα οποία απείχαν.
Τώρα όσον αφορά τις προτάσεις που περιμέναμε, ήταν εκ περιτροπής εργασία, μειώσεις αποδοχών, αλλά ξέροντας ο Μάνεσης ότι οι προτάσεις δεν επρόκειτο να περάσουν στον Ασπρόπυργο, προτίμησε να μας βγάλει σε διαθεσιμότητα. Υπάρχει περίπτωση να θέλει να πιέσει τράπεζες για να πάρει δάνεια, είτε από την κυβέρνηση είτε από μερίδιο των ΕΣΠΑ.

Ερώτηση: Δηλαδή πιστεύεις ότι η διαθεσιμότητα είναι ένα μέσο πίεσης του Μάνεση προς την κυβέρνηση ή τις τράπεζες ώστε να πάρει δάνεια για να κερδοφορήσει πάλι στις πλάτες σας.

Απάντηση: Έτσι ακριβώς. Μπορεί και για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, που τους έχει σε μια αβεβαιότητα. Θέσαμε και το θέμα των απολυμένων, όπως κάνουμε σε κάθε συνάντηση, γιατί αυτό είναι το βασικό μας αίτημα, αν μετά τις 12 του Φλεβάρη ανοίξουμε και πάρουμε παραγγελίες, να δεσμευτούν να πάρουν πίσω τους απολυμένους. Μας απάντησε ότι το εργοστάσιο δεν μπορεί να λειτουργήσει με τα άτομα που υπάρχουν και ότι θα κάνουν προσλήψεις, χωρίς να δεσμευτεί όμως ότι θα παρει από τους απολυμένους.

Ερώτηση: Το πρώτο μέλημα του Μάνεση μετά τη λήξη της απεργίας ήταν να απομονώσει τα μέλη του ΔΣ, μάλιστα κάποια τα έχει απολύσει κιόλας, και να υπονομεύσει την ίδια την ύπαρξη του σωματείου. Σε σχέση με αυτό τι κατάσταση υπάρχει σήμερα στο εργοστάσιο;

Απάντηση: Την πρώτη μέρα που μπήκαμε μέσα πίστευαν ότι με το να μας κρατήσουν στο σωματείο και να μην μας αφήσουν να γυρίσουμε στους χώρους δουλειάς, θα κέρδιζαν κάτι. Μας έστειλαν εξώδικα, απαντήσαμε κι εμείς με εξώδικο. Ακόμα και σήμερα προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο ότι είμαστε κατευθυνόμενοι, ότι έχουμε πληρωθεί, ότι κοιτάξαμε το όφελός μας κ.λπ. Εμείς τους λεμε ότι αν νομίζουν ότι εχουμε ωφεληθεί προσωπικά, ας ερθουν να κοιτάξουν τους λογαριασμούς, τη μισθοδοσία μας. Ο κόσμος βεβαια το γνωρίζει και δεν τους δίνει σημασία. Αυτοι βέβαια προσπαθούν να σπάσουν το σωματείο και έναν έναν ξεχωριστά.

Ερώτηση: Μας έλεγες και για μια προκλητική ενέργεια που δεχτήκατε σήμερα.

Απάντηση: Μόλις τελείωσε η συνάντηση που είχαμε με τους εκπροσώπους της εταιρείας, στο εργοστάσιο, μια ομάδα απεργοσπαστών, γύρω στα 10 άτομα, με υβριστικα και προσβλητικά σχόλια, προσπαθούσαν να μας προκαλέσουν να έρθουμε σε σύρραξη, ώστε να κάνουν μηνύσεις, να πατήσουν πάνω σε ποινικό αδίκημα ώστε να αρχίσουν να απολύουν. Καταφέραμε να κρατηθούμε και δεν δημιουργήθηκε κάποιο επεισόδιο.

Ερώτηση: Σπιναλόγκα. Τι είναι και γιατί την ονομάσατε έτσι;

Απάντηση: Είναι χώρος στο χαλυβουργείο όπουπου δουλεύουν συνάδελφοι που μας στηρίζουν, από διάφορες ειδικότητες, χειριστές, οδηγοί. Αυτοί, σύμφωνα με τη συμβασή τους, δουλεύουν οι οδηγοί στο αυτοκίνητό τους, οι χειριστές στον γερανό τους. Προσπάθησαν τις πρώτες μέρες να τους δώσουν δουλειές που δεν είναι στην ειδικότητά τους. Αρνήθηκαν, ακολουθώντας τις οδηγίες του σωματείου. Για να τους τιμωρήσουν, τους έχουν βάλει σε έναν χώρο και δεν τους αφήνουν να κάνουν τίποτα, δηλώνοντας ότι δεν έχουν αντικείμενο εργασίας. Εμείς από τη μεριά μας κοιτάμε πώς θα τους προστατέψουμε γιατί, ισχυριζόμενος ότι δεν έχουν αντικείμενο εργασίας, μπορεί να τους απολύσει. Υπάρχουν κάποιοι γερανοί που έχουν πάρει πιστοποίηση, έτσι καταφέραμε και βάζαμε εκ περιτροπής τον καθένα, έστω για μια ώρα, πάνω. Έτσι δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν έχουν εργασία.

Ερώτηση: Αμέσως μετά τις ανακοινώσεις για μειώσεις μισθών στον Βόλο, το ΔΣ στον Ασπρόπυργο έβγαλε ανακοίνωση στήριξης των συναδέλφων. Δεδομένης της στάσης του σωματείου στον Βόλο στη δική σας απεργία, τι απήχηση είχε η δική σας στάση στους συναδέλφους σας στον Βόλο;

Απάντηση: Θεωρήσαμε ότι δεν κοιτάς ποιοι είναι στη διοίκηση του σωματείου, μας ενδιαφερουν οι εργαζόμενοι κάποιας εταιρείας γιατί θεωρούμε ότι κάνουμε ταξική πάλη. Το ότι δεν μας στήριξαν δεν οφείλεται στους εργαζόμενους, αλλά στη διοίκηση του σωματείου, που παραπληροφόρησε τον κόσμο. Τη στιγμη που κάποιοι από αυτους μας απευθύνθηκαν και μας ενημέρωσαν, δεν μπορούμε να τους γυρίσουμε την πλάτη. Στην αρχή είχαμε κάποιες αντιδράσεις από τα δικά μας τα παιδιά, γιατί, όσο να 'ναι, όταν κάνεις 9 μήνες απεργία, όταν αντιμετωπίζεις απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, μαζί με τα ΜΑΤ, στον Βόλο, αυτή η κατάσταση πειράζει και απογοητεύει τους εργαζόμενους που παλεύουν. Παρ' όλα αυτά, όταν έγινε η γενική συνέλευση και εξηγήσαμε στον κόσμο τι ακριβώς συμβαίνει, αποφάσισαν να τους στηρίξουν. Προσπαθήσαμε να συναντηθούμε μαζί τους, να στείλουμε μια αποστολή πάνω, στη συνέλευσή τους, αλλά δεν μας επιτράπηκε από τη διοίκηση του σωματείου τους. Ζητήσαμε να συναντήσουμε εργαζομένους, να δούμε αν υπήρχε η δυνατότητα να παλέψουμε από κοινού, αλλά ούτε αυτό έγινε εφικτό. Σε αυτό δεν φταίνε οι εργαζόμενοι. Και μόνο που κάναμε κάποιες ενέργειες με το συνδικάτο μετάλλου του Βόλου, είχαμε αυτό το αποτέλεσμα στη συνέλευση, πράγμα θετικό. Οπότε είχε αντίκτυπο αυτό που κάναμε στους εργαζόμενους, γιατί αυτό είχε προηγηθεί.

Ερώτηση: Εκκρεμούν δίκες εναντίον εργατών. Σε ποιο σημείο βρίσκεται αυτή η διαδικασία;

Απάντηση: Οι μηνύσεις έγιναν κατευθυνόμενες, από την πλευρά των απεργοσπαστών. Εμείς από τη μεριά μας δεν κάναμε μήνυση σε κανέναν! Πριν από λιγες μέρες είχαμε το δικαστήριο των 6 συλληφθέντων από τα ΜΑΤ, για καταπάτηση οικογενειακής ειρήνης και παρεμπόδιση εργαζομένων. Επίσης από 18 εργαζόμενους της εταιρείας, ορισμένα στελέχη και την ομάδα των απεργοσπαστών. Επειδή έχουν κάνει και οι 6 αγωγές, ζητήσαμε αναβολή ώστε να δικαστούν κοντά στο άλλο και πήραμε δικάσιμο στις 11 Δεκέμβρη. Αυτά τα δικαστήρια είναι προπομπός, γιατί έχουμε μηνύσεις και από την εταιρεία και από τη δεύτερη εταιρεία που είναι μέσα, την Green steel, για παρεμπόδιση και ζημιά γιατί δεν μπορούσαν να μεταφέρουν το εμπόρευμά τους όσο καιρό είχαμε απεργία.

Ερώτηση: Η μεγάλη απεργία των χαλυβουργών ανέδειξε πρώτα απ’ όλα τη δύναμη της εργατικής τάξης. Παράλληλα όμως ανέδειξε και τις αδυναμίες του εργατικού κινήματος. Ποια κατά τη γνώμη σου ήταν τα σημαντικά στοιχεία της απεργίας και ποιες οι σημαντικές αδυναμίες της;

Απάντηση: Η απεργία των χαλυβουργών ξεκίνησε τις πρώτες μέρες με αιτήματα που οι συνάδελφοι μέσα στο εργοστάσιο πίστευαν πως είναι μόνο δικά τους. Όσο περνούσαν οι μέρες και όσο ανέβαινε και η στήριξη του κόσμου, κυρίως από τα χαμηλά εργατικά στρώματα, βγήκαν πάρα πολύ καλά συμπεράσματα. Αυτή η απεργία όσο καιρό κράτησε ανέβασε πολύ το αίσθημα της αλληλεγγύης. Ένα αίσθημα μεταξύ των εργατών το οποίο δεν μπορεί να το σπάσει καμία εργοδοσία, καμία κυβέρνηση. Αν σε αυτή την απεργία τα γύρω εργοστάσια, όπως ο Χάλυψ, η Χαλυβουργική, τα διυλιστήρια, είχαν ξεσηκωθεί, είχαν βγει και αυτοί στον δρόμο, όχι 9 μήνες δεν θα κράταγε αυτή η απεργία, μπορεί και στον πρώτο μήνα να τελείωνε νικηφόρα. Μια τέτοια νίκη θα ήταν για όλη την εργατική τάξη. Βρήκε κόσμος τη δύναμη να παλέψει και υπάρχουν περιπτώσεις που σε κάποια εργοστάσια κατάφεραν να πάλεψουν και να κερδίσουν. Για μας αυτό είναι ένα από τα καλύτερα που μπορούσαμε να αποκομίσουμε. Εναντίον μας ήταν ο Μάνεσης με το εργοστάσιο στον Βόλο, που τον σιγοντάρισε. Από την άλλη, η κυβέρνηση, η οποία εκτελούσε χρέη υπαλλήλου του Μάνεση. Επίσης τα υπόλοιπα εργοστάσια και ΔΣ που κοίταγαν μόνο «τα του οίκου τους». Και από την άλλη μεριά ήμασταν εμείς και όλοι οι αλληλέγγυοι που ήρθαν δίπλα μας. Δεν μπορούμε να πούμε ότι στην απεργία ήταν αλληλέγγυοι μόνο από τη μια παράταξη ή από την άλλη. Όλοι οι εργαζόμενοι, όλοι οι συνδικαλιστές που παλεύουν ταξικά για τα εργατικά δικαιώματα ήταν στο πλευρό μας. Τα παιδιά των εργατών, συνταξιούχοι, αγρότες.

Ερώτηση: Τι λένε σήμερα για τις μεθοδεύσεις του Μάνεση οι εργαζόμενοι που δεν ήταν στον απεργοσπαστικό μηχανισμό αλλά μπήκαν τελευταία στιγμή στο εργοστάσιο;

Απάντηση: Αυτοί είναι δίπλα στο σωματείο, το στηρίζουν. Απλώς τρομοκρατήθηκαν από τα ΜΑΤ και μπήκαν μέσα. Τη μέρα που μπήκαν ήμασταν οργισμένοι μαζί τους, γιατί αν μπορούσαν να κρατήσουν, ακόμα και με την εισβολή των ΜΑΤ θα αντέχαμε. Τα 40 άτομα του απεργοσπαστικού μηχανισμού δεν μπορούσαν να βάλουν το εργοστάσιο μπροστά. Αν τα δικά μας άτομα κρατούσαν 2 - 3 μέρες, όπως το Σάββατο της γενικής συνέλευσης, και το πηγαίναμε μέχρι την επόμενη Δευτέρα, ακόμα και εκεί θα μπορούσαμε να τους σπάσουμε. Δεν μπορεί κανείς όμως να τους κατηγορήσει. Γιατί με την αλληλεγγύη, τα χρήματα που παίρναμε έφταναν για κάποια έξοδα και τουλάχιστον είχαμε να φάμε. Υπήρχαν όμως οι λογαριασμοί που έτρεχαν και τόσα άλλα. Ο καθένας έχει τις αντοχές του. Απλώς εκτιμούμε πως αν αυτός ο κόσμος κρατιόταν λίγες μέρες ακόμα, θα τους είχαμε σπάσει τον τσαμπουκά.

Ερώτηση: Πώς θα ήθελες να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη;

Απάντηση: Αυτή τη στιγμή έχουμε πάλι αποστολή στη Γερμανία για μια επετειακή εκδήλωση του MLPD, το οποίο στήριξε με την αλληλεγγύη του τον αγώνα των χαλυβουργών. Και μετά την απεργία συνεχίζονται οι επαφές και η αλληλεγγύη τόσο από την Ευρώπη όσο και από την Ελλάδα. Προσπαθούμε να βρούμε τρόπο να βοηθήσουμε τους απολυμένους, γιατί θέλουν στήριξη. Ετοιμαζόμαστε για ένα συνέδριο μεταξύ των σωματείων του μετάλλου, αν δεν κάνω λάθος την ερχόμενη Κυριακή στις 18, για να μπορέσουμε να κάνουμε κάποιες παρεμβάσεις στα υπουργεία, μήπως μπορέσουν να βγουν κάποια βοηθήματα, για τους απολυμένους κυρίως. Δεν σταματάμε. Ο αγώνας συνεχίζεται, οι μάχες δεν σταματάνε μέχρι να νικήσουμε ολοκληρωτικά όχι μόνο εμείς, γενικά η εργατική τάξη.

«Προλεταριακή Σημαία»: Σε ευχαριστούμε, Παναγιώτη. Καλή μας δύναμη για τους αγώνες που έρχονται και καλές μας νίκες.