Όταν, τον περασμένο Μάρτη, είχε βγει στη δημοσιότητα η ύπαρξη και η προετοιμασία διαφόρων παραστρατιωτικών ομάδων «αυτοπροστασίας» ή «αυτοάμυνας πολιτών», σε σχετικό άρθρο αυτής της στήλης («Π.Σ.» 684, 24/5/12) αναφερόταν πως, παρά τις ανακοινώσεις «προσωρινής αναστολής» ή και «αυτοδιάλυσης» κάποιων απ' αυτές (όπως η λεγόμενη «Πατριωτική Πολιτοφυλακή» ή η «Ελληνική Πολιτοφυλακή»), ήταν φανερή η πρόθεση του συστήματος να στήσει και τέτοιου τύπου «δομές». Η πρόσφατη, υποκριτική ερώτηση στη Βουλή (5/11) έξι βουλευτών απ’ το «αριστερό» δεκανίκι της αντιλαϊκής κυβέρνησης που ακούει στ’ όνομα ΔΗΜ.ΑΡ. σχετικά με τη δημιουργία «ομάδων πολιτοφυλακής» (sic) το επιβεβαιώνει. Δεν θα εξετάσουμε τους λόγους για τους οποίους η ΔΗΜ.ΑΡ. ανακινεί το θέμα. Στην ερώτησή της αναφέρεται πως οι ομάδες αυτές «εξαπλώνονται μέσα από ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης», «απευθύνονται σε εν ενεργεία άνδρες των σωμάτων ασφαλείας, σε λοκατζήδες, εφέδρους και «πατριώτες», στρατολογούν μάλιστα και ανήλικους μαθητές. Αναφέρονται επίσης δηλώσεις από συνεντεύξεις στελεχών των ομάδων αυτών πως «εκατοντάδες τέτοιες ομάδες πανελλαδικά εξασκούνται με όπλα airsoft» (που εκτοξεύουν πλαστικές μπίλιες) και οργανώνονται ώστε «ν' αναλάβουν δράση» σε περίπτωση χρεοκοπίας και «ανεξέλεγκτων καταστάσεων», για την υπεράσπιση της «τάξης» και της «συνταγματικής νομιμότητας». Τέτοια μορφώματα, συχνά με έντονο εθνικιστικό λόγο, που αποτελούν απότοκο της κρίσης, δεν αυτοπαρουσιάζονται ως «αντι-συστημικά», όπως για παράδειγμα η Χρυσή Αυγή, αλλά θέτουν τη λογική της «γενικευμένης αστυνόμευσης», της «υπεράσπισης του νόμου», της «αυτοδικίας», της συμπληρωματικής και «παράπλευρης» -όπως αναφέρουν– δράσης με τα σώματα ασφαλείας. Ανάλογης λογικής μορφώματα έχουν συγκροτηθεί και δρουν στην ιμπεριαλιστική μητρόπολη των Η.Π.Α., όπως η Neighborhood Watces για παράδειγμα, με τραγικές πολλές φορές συνέπειες… Οι δομές αυτές –εάν και όποτε κριθεί απ’ την άρχουσα τάξη και το σύστημά της ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν– θα έχουν σαφή αντιλαϊκό και αντιδραστικό ρόλο μπροστά στην... ανομία ενός αγωνιζόμενου ή και εξεγερμένου λαού ή ακόμα και μπροστά στην «ανομία» του εξαθλιωμένου και του καταπιεσμένου. Υπηρετώντας –κι όχι απλώς αθωώνοντας- την ουσιαστική και επίσημη ανομία του σάπιου συστήματος της εξάρτησης, της εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Όπως έπραξαν κατά το παρελθόν άλλες συγκροτήσεις προηγούμενων περιόδων –θεσμοθετημένες μάλιστα– σαν τα περιβόητα Τάγματα Ασφαλείας.