Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

15 Νοε 2012

Στα πρόθυρα κατάρρευσης η λέσχη ΑΠΘ.
Καθόλου τυχαίο το χτύπημα στη σίτιση

Τη στιγμή που ο κατάλογος «πώς να διαλύσουμε τη δημόσια και δωρεάν παιδεία» δεν έχει τελειωμό, η φοιτητική λέσχη του Α.Π.Θ. δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη. Ανακοινώθηκε αρχικά ότι από φέτος το δωρεάν φαγητό αποτελεί παρελθόν και θα εισαχθούν εισοδηματικά κριτήρια για τους δικαιούχους. Εν τω μεταξύ, με την κατάσταση γενικευμένης φτωχοποίησης του λαού, η λέσχη αποτελεί για πολλές οικογένειες μια ανάσα. Η ουρά αυτών που περιμένουν να φάνε είναι πολλών μέτρων, δείχνοντας καθημερινά την εξαθλίωση στην οποία μας έχουν οδηγήσει.
Το βάρος πέφτει για ακόμα μια φορά στο εξιλαστήριο θύμα των πάντων, τους μετανάστες, οι οποίοι «τρώνε το φαγητό των φοιτητών με αποτέλεσμα να μη φτάνει για αυτούς που δικαιούνται». Φυσικά όμως δεν κάνουν λόγο για το ότι οι μερίδες που φτιάχνονται καθημερινά είναι περίπου εφτά χιλιάδες για ένα ολόκληρο πανεπιστημιακό συγκρότημα που ξεπερνάει τις 45 χιλιάδες.
Πριν από λίγες μέρες ήρθε και το δεύτερο χτύπημα στη δωρεάν σίτιση. Αρχικά ανακοινώθηκαν οι απολύσεις περίπου των μισών εργαζομένων της λέσχης (60 εργαζόμενοι). Έπειτα, φοβούμενοι ότι αυτό θα φέρει κινητοποιήσεις και θα ενώσει τους εργαζόμενους της λέσχης με τους υπόλοιπους εργολαβικούς, ανανέωσαν τις συμβάσεις τους για 35 (!) μέρες. Μέχρι τότε ελπίζουν να έχουν σπάσει την απεργία των εργολαβικών για να συνεχίσουν την επίθεση στη λέσχη. Θα καλέσουν έτσι όσους δεν απολύσουν να βγάζουν τη διπλάσια δουλειά μόνοι τους. Με προφανές αποτέλεσμα αυτό να είναι αδύνατο. Και έτσι οι μερίδες να μειωθούν στις χίλιες ημερησίως. Τους αναγκάζουν επιπροσθέτως να καλύπτουν και άλλες θέσεις εργασίας σε ολόκληρη την πόλη, όπως για παράδειγμα catering για λογαριασμό του δήμου Θεσσαλονίκης σε εκδηλώσεις. Και αυτό χωρίς να πληρώνονται.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι αποτελεί συγκεκριμένη στόχευση η διάλυση της δωρεάν σίτισης και δεν πρόκειται για ένα τυχαίο και ασύνδετο από τα υπόλοιπα μέτρα γεγονός. Καταργώντας το δικαίωμα αυτό χτυπάνε και το δικαίωμα των φτωχών και λαϊκών στρωμάτων στις σπουδές. Ανοίγουν το δρόμο στις ιδιωτικοποιήσεις και μετατρέπουν το πανεπιστήμιο σε τσιφλίκι των λίγων και εκλεκτών.
Η απάντηση είναι μία. Στα συλλογικά προβλήματα, οι λύσεις πρέπει να είναι και συλλογικές. Οι φοιτητές πρέπει να μπουν μέσα στους συλλόγους τους και να διεκδικήσουν το αυτονόητο, δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές. Να βροντοφωνάξουν ότι η δωρεάν σίτιση δεν είναι παροχή, αλλά κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι εργαζόμενοι. Να διεκδικήσουν το μισθό τους και να τους αναγκάσουν να πάρουν πίσω τις απολύσεις. Να ενωθούν μαζί και να αποδείξουν ότι τα δικαιώματά μας δεν μας τα χαρίζουν, αλλά αντίθετα τα διεκδικούμε και τα κερδίζουμε.