132 μέρες απεργίας συμπληρώνουν σήμερα οι χαλυβουργοί του Ασπροπύργου

Η απεργία των χαλυβουργών του Ασπροπύργου συνεχίζεται με αμείωτη μαχητικότητα και αγωνιστικότητα. Οι απεργοί δεν υποκύπτουν ούτε στους εκβιασμούς και τις προβοκάτσιες της εργοδοσίας ούτε στη σκληρή αντεργατική πολιτική κυβέρνησης και τρόικας. Είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τους απολυμένους συναδέλφους τους, το οκτάωρο και τους μισθούς τους, το δικαίωμά τους στη δουλειά και τη ζωή.
Με σειρά κινητοποιήσεων πλαισιώθηκε η απεργία το τελευταίο 15μερο. Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της εταιρείας στην Κηφισιά την Πέμπτη 01/03 εξαγρίωσε, καθώς φάνηκε, το Μάνεση. Η εργοδοσία προσπάθησε να στήσει απεργοσπαστική «αντισυγκέντρωση» στην οποία, όπως ανακοίνωσε το σωματείο, συμμετείχαν μεμονωμένοι και γνωστοί απεργοσπάστες. Προσπάθησε με τον τρόπο αυτό ο Μάνεσης να στήσει σκηνικό αντίστοιχο με αυτό στο εργοστάσιο του Βόλου χωρίς όμως να καταφέρει να κλονίσει το δίκαιο αγώνα των χαλυβουργών. Την Κυριακή 04/03 η αστυνομία προχώρησε στη σύλληψη του προέδρου του σωματείου, Γ. Σιφωνιού, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος μετά από μερικές ώρες σε μια ακόμα προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τους απεργούς και να τσακίσουν τον αγώνα τους.
Ενώ δεν έλειψαν και οι απειλές από τη μεριά τις εργοδοσίας για κλείσιμο του εργοστασίου την ίδια στιγμή που έχουν ανεβάσει τον αριθμό των απολυμένων χαλυβουργών στους 93. Προσπαθούν να τσακίσουν την συσπείρωση και την αποφασιστικότητα των εργαζομένων απειλώντας για 180 απολύσεις σε περίπτωση που δεν γίνουν δεκτές οι μειώσεις ωραρίων και μισθών.
Απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα και την πλήρη εξαθλίωση του λαού η ταξική αναμέτρηση των απεργών της Χαλυβουργίας δίνει μια άλλη προοπτική στον αγώνα του λαού ενάντια στα μνημόνια και τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Μέσα από την απεργία τόσο της Χαλυβουργίας όσο και των άλλων χώρων που βρίσκονται σε αντίστοιχες κινητοποιήσεις, αναδεικνύεται στην πράξη η ανάγκη συγκρότησης της εργατικής τάξης και του εργατικού κινήματος προκειμένου να ανατρέψει τα βάρβαρα μέτρα και να διεκδικήσει μισθούς και όρους δουλειάς αντίστοιχες των πραγματικών αναγκών. Η απεργία ως μόνο πραγματικό όπλο στα χέρια της εργατικής τάξης δυναμώνει και διδάσκει το κίνημα που προσπαθεί να ξανασταθεί στα πόδια του.
Η απεργία των χαλυβουργών στον Ασπρόπυργο αποτελεί πηγή έμπνευσης και ελπίδας για το σύνολο της εργατικής τάξης και του λαού της χώρας. Αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξης του κινήματος αλληλεγγύης που συγκροτήθηκε και προσπαθεί να στηρίξει τον αγώνα των χαλυβουργών από τις πρώτες μέρες της απεργίας ως σήμερα. Είναι σαφές ότι η έκβαση αυτού του αγώνα θα επηρεάσει το σύνολο της εργατικής τάξης, τους αυριανούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα που προηγούμενη της ο λαός μας δεν έχει ζήσει.
Οι απεργοί έχουν να αντιμετωπίσουν το αντιδραστικό μπλοκ εργοδοτών, κυβέρνησης και κατασταλτικών μηχανισμών. Έχουν να παλέψουν με την φτώχεια και την ανέχεια γιατί οι 132 μέρες απεργίας έχουν και αυτό το τίμημα. Είναι λοιπόν υποχρέωση των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας να δείχνουν καθημερινά και έμπρακτα την αλληλεγγύη τους απέναντι στους απεργούς της Χαλυβουργίας. Η πολιτική, οικονομική και ηθική στήριξη του αγώνα των χαλυβουργών είναι απαραίτητη για να μπορέσουν να συνεχίσουν.
Απαραίτητος για την συνέχεια του αγώνα είναι ο συντονισμός και η συμπόρευση όλων των χώρων δουλειάς που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις. Για να μπορέσει ο αγώνας των εργαζομένων να μαζικοποιηθεί και να ισχυροποιηθεί ακόμα παραπέρα. Απέναντι στα μνημόνια του εργασιακού μεσαίωνα, την ληστρική επέλαση των ιμπεριαλιστών στη χώρα, τις ξενόδουλες κυβερνήσεις και την δολοφονική κρατική καταστολή το κοινό αγωνιστικό μέτωπο είναι απαραίτητο για να μπορούν οι απεργοί και η εργατική τάξη να ελπίζουν σε μια πρώτη νίκη.