Για την πρόταση-κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Συνάντηση μεταξύ εκπροσώπων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΚΚΕ(μ-λ) πραγματοποιήθηκε στις 8 Μαρτίου, μετά από κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προκειμένου να συζητηθεί η πρότασή της όπως κατατίθεται στο τετρασέλιδό της με τίτλο «Ανοιχτό κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τους αγωνιστές του κινήματος και τις δυνάμεις της Αριστεράς για τη διαμόρφωση αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής».
Από τη μεριά της οργάνωσής μας, και αφού έγινε μια εκτενής τοποθέτηση στο πώς αντιλαμβανόμαστε εμείς τα χαρακτηριστικά της περιόδου, ξεκαθαρίστηκε ότι το πλαίσιο της πρότασης δεν μας καλύπτει για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτον, γιατί αγνοεί πλήρως την παρόξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τη σχέση της με τη βαθιά κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Αντί γι’ αυτό βρίθουν αναφορές περί «αγορών», «τραπεζών» και «πολυεθνικών», στοιχεία που δίνουν την αίσθηση ότι σήμερα υπάρχει μία και μόνη αντίθεση, αυτή μεταξύ εργασίας και κεφάλαιου. Δεύτερον, γιατί δεν αναδεικνύεται πουθενά ο ρόλος της ντόπιας άρχουσας τάξης και η βαθιά εξάρτησή της από τον ιμπεριαλισμό, στοιχείο κρίσιμο για τον αγώνα τον οποίο καλούνται να δώσουν λαός και εργαζόμενοι. Τρίτον, διότι όλο το πλαίσιο των στόχων-αιτημάτων που τίθενται στην πρόταση περί «στάσης πληρωμών», «διαγραφή του χρέους», «έξοδο από το ευρώ», «εθνικοποίηση των τραπεζών», «εργατικός έλεγχος», «αναδιανομή πλούτου» κ.λπ., αναπαράγουν τη σύγχυση στο κίνημα, αποτελούν προτάσεις «αριστερού κυβερνητισμού» και όχι προτάσεις αγώνα για το κίνημα. Όλο αυτό το πλαίσιο στόχων και αιτημάτων αφήνει αναπάντητο το ποιος θα τα κάνει όλα αυτά και πότε, δείχνει να αδιαφορεί για τους καταθλιπτικούς συσχετισμούς, υποτιμάει τις διεργασίες συγκρότησης λαϊκών και εργατικών αντιστάσεων, αφήνει «ανοιχτά ενδεχόμενα» παραπέμποντας ακόμη και σε συμμαχίες με κομμάτια της αστικής τάξης. Και όλα αυτά σε μια συγκυρία που το εργατικό-λαϊκό κίνημα προσπαθεί να οργανώσει τις αντιστάσεις του, να συγκροτηθεί ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά, να διαλύσει αυταπάτες, να προσπεράσει αναχώματα.
Φυσικά και θεωρούμε θετική κάθε πρόταση που αναδεικνύει την ανάγκη της κοινής δράσης, της συμπόρευσης στα διάφορα μέτωπα και τους αγώνες. Στοιχεία απαραίτητα για την οικοδόμηση μετώπου αντίστασης λαού και εργαζομένων ενάντια στη σημερινή βαρβαρότητα. Ωστόσο, οι κατευθύνσεις και οι στόχοι είναι στοιχεία κρίσιμα για τη δυνατότητα του κινήματος να πετύχει νίκες, αλλά και να πάει ακόμη παραπέρα, να θέσει ζητήματα συνολικότερης αντιπαράθεσης με το σύστημα, αναζήτησης της επαναστατικής διεξόδου.
Ύστερα, από όλα αυτά, με έκπληξη διαβάσαμε στο ΠΡΙΝ της 11ης Μαρτίου ότι η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ(μ-λ) βρήκε θετική την πρόταση και ότι απλά έθεσε την ανάγκη να τονιστεί το ζήτημα της αντίστασης! Αν όχι τίποτε άλλο, υπονομεύει και τη διαπίστωση της πρότασης ότι «πρέπει και τώρα να ανοίξει η συζήτηση για τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας»...