Ακόμα και έτσι θεωρούμε ότι η Πρωτοβουλία έχει ήδη καταφέρει ένα πρώτο θετικό βήμα. Πυροδότησε-τροφοδότησε μια καταρχήν πολιτική συζήτηση για το τι είναι Αντίσταση, Ιμπεριαλισμός, Κοινή Δράση, ποια είναι η θέση της χώρας στο σημερινό κόσμο, τι είναι τα «μεταβατικά προγράμματα» και αν μπορεί να «προγραμματιστεί» η δυαδική εξουσία και αρκετά άλλα για τα οποία υπήρχαν και υπάρχουν «ακλόνητες βεβαιότητες». Ανοιξε δηλαδή, έστω λίγο και ανοργάνωτα, ζητήματα που σχεδόν όλες οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά στη χώρα μας θέλουν να τα θεωρούν «κλειστά» και «τελειωμένα».
Με αυτή την έννοια, η Πρωτοβουλία αμφισβήτησε ήδη τη λογική που κυριαρχεί στους χώρους της Αριστεράς. Τη λογική που λέει πως «το σχέδιο είναι έτοιμο» ερήμην του λαού! Ενα σχέδιο (της «λαϊκής εξουσίας», της «δημοκρατικής πλειοψηφίας με τη ριζοσπαστική Αριστερά», της «δυαδικής εξουσίας»…) που είναι αναμφίβολα «σωστό» και ο λαός δεν έχει παρά να το ακολουθήσει! Ενα σχέδιο που -αν και όσο- λογαριάζει τη διεθνή και ελληνική πολιτική-κοινωνική κατάσταση μόνο για να αποφύγει τους πραγματικούς κόμπους της. Και σε κάθε περίπτωση ένα σχέδιο… ανεξάρτητο από τα δεδομένα και τις ανάγκες της ταξικής πάλης.
Βέβαια, σε καμιά περίπτωση δεν αρκεί μια πολιτική διακήρυξη, μια εκδήλωση και κάποιες ανακοινώσεις για να ανατραπεί αυτή η αντι-κινηματική λογική που έχει επικρατήσει μέσα από δεκαετίες υποχώρησης και τελικά αποσυγκρότησης-ήττας του κινήματος. Η επανάκτηση της λογικής για τον κυρίαρχο ρόλο των μαζών στην πάλη, λογική που είναι σε διαλεκτική σχέση με την ανάδειξη, χάραξη και οικοδόμηση της επαναστατικής προοπτικής τους, δεν είναι ούτε εύκολη ούτε γρήγορη υπόθεση. Θα χρειαστεί οι εργάτες και ο λαός, την ίδια ώρα που συγκρουόμαστε με το σύστημα, την ίδια ώρα που δεχόμαστε σφοδρά πυρά από την ιμπεριαλιστική επέλαση και την καπιταλιστική λαίλαπα και με βάση τις ανάγκες αυτής ακριβώς της σύγκρουσης, να μάθουμε να ανατρέπουμε τα δεδομένα της ήττας μέσα στο κίνημα, να οικοδομούμε τους πρακτικούς, πολιτικούς, ιδεολογικούς όρους που χρειάζεται η πάλη μας. Εχουμε λοιπόν μπροστά μας πολλές μάχες και ανατροπές κάθε είδους «βεβαιοτήτων» και «δεδομένων», που χρειάζεται να δώσουμε και να κατακτήσουμε.
Αυτή την πορεία διακηρύσσει και πρέπει να υπηρετήσει η Πρωτοβουλία. Ξεκινώντας από την πρώτη σημερινή της μορφοποίηση, πρέπει να επείγεται και ταυτόχρονα να έχει υπομονή και επιμονή! Να επείγεται να τη «συναντήσουν» και να συναντήσει συλλογικότητες και αγωνιστές, εργάτες, εργαζόμενους και νέους. Για να εκθέσει τις βασικές πολιτικές κατευθύνσεις της, αλλά και για να «μπει» η ίδια στο «πρόβλημά τους». Για να συνδιαμορφώσει μαζί τους κινήσεις, κινητοποιήσεις, αγώνες. Για να διδαχθεί από τα δεδομένα τους και την εμπειρία τους και ταυτόχρονα να υποδείξει και να εμπνεύσει την ευρύτερη κοινή δράση, το συντονισμό, την πολιτική συνένωση των εργατικών-λαϊκών-νεολαιίστικων εστιών πάλης-αντίστασης-ξεσηκωμού.
Σε αυτή τη βάση της ανοιχτής στο λαό και στις ανάγκες της ταξικής πάλης δράσης της Πρωτοβουλίας, ο ρόλος του δυναμικού των δύο οργανώσεων και των ανένταχτων αγωνιστών που ως σήμερα την υποστηρίζουν δεν μπορεί να εξαντλείται σε ένα «κάλεσμα του λαού» προς την Πρωτοβουλία, ούτε στην απλή «προπαγάνδισή» της. Χρειάζεται η άμεση και ενεργητική εμπλοκή αυτού του δυναμικού σε χώρους δουλειάς, γειτονιές, σχολές, σχολεία, παντού όπου εμφανίζονται και αναπτύσσονται κινήσεις και αντιστάσεις για να παλέψει στην πράξη, στο πλάι του αγωνιζόμενου κόσμου, το «μήνυμα» και τους στόχους της Πρωτοβουλίας.
Η Πρωτοβουλία δεν είναι (προ)εκλογικός σχεδιασμός ή στενή ιδεολογικοπολιτική ενότητα των οργανώσεων που σε αυτή τη φάση τη στηρίζουν. Είναι όμως ανάγκη και θα παλέψουμε να αποδείξουμε και ελπίδα για το κίνημα και το λαό! Γιατί θέλει να συμβάλει με την κοινή δράση και το συντονισμό να δυναμώσει η λαϊκή-εργατική πάλη, να ανοίξουν δρόμοι για να συνεγερθούν και να συνενωθούν ευρύτερες λαϊκές μάζες στον αγώνα για δουλειά-ειρήνη-ελευθερία, για να ξεπεραστούν διαιρέσεις που δεν αφορούν το κίνημα και να οικοδομηθούν συνθέσεις που θα προωθούν την πάλη του. Εχει λοιπόν εξ ορισμού εχθρούς τον ιμπεριαλισμό και το κεφάλαιο, τα κόμματά τους και τις κάθε είδους δυνάμεις που τους υπηρετούν. Εχει εξ αντικειμένου αντιπάλους τις ηγεσίες και τις πολιτικές που υπονομεύουν και βάζουν εμπόδια στη λαϊκή πάλη να αναπτύξει τις τεράστιες δυνατότητές της. Εχει βασικές πολιτικές κατευθύνσεις και στόχους που θέλει και πρέπει να αλληλεπιδράσουν με τη λαϊκή οργή και με τη νεανική ζωντάνια και ορμή στο πεδίο της πάλης, μέσα στο τοπίο της βαρβαρότητας και του μεσαίωνα που το σύστημα στήνει και εξαπλώνει διαρκώς. Για τις ανάγκες αυτής της αλληλεπίδρασης θα απαιτηθεί η μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, δημιουργικότητα, επιμονή, υπομονή και ευελιξία στις μορφές και στους όρους για να βηματίσει και να δικτυωθεί αυτή η προσπάθεια της Μετωπικής Αριστερής Συνεργασίας.
Ας μην προτρέχουν λοιπόν οι θετικοί και αρνητικοί επικριτές! Δεν βοηθούν ούτε οι αφορισμοί και οι στημένες απορρίψεις ούτε όμως και οι εύκολοι ενθουσιασμοί. Εμείς θέλουμε η Πρωτοβουλία να κριθεί και να κρίνεται για τους στόχους πάνω στους οποίους συγκροτήθηκε, για το αν και πόσο αποτελεσματικά θα υπηρετήσει τη μαζική πάλη και την υπόθεση της συγκρότησης του κινήματος. Γι’ αυτό θα παλέψουμε με την Πρωτοβουλία και μέσα στην Πρωτοβουλία!
