Πολλαπλές οι εστίες που πυροδοτούν αυτήν την αστάθεια, άλλες φορές αθέλητα, αλλά τις περισσό-τερες καθοδηγούμενα. Και, τώρα τελευταία, σε καθημερινή σχεδόν βάση και με στοιχεία... βασα-νιστικής διάρκειας. Είναι πολλές πια οι φορές που το ντόπιο αστικό πολιτικό προσωπικό μοιάζει σαν να μην ξέρει «από πού του ’ρθε». Και, απ’ ό,τι φαίνεται, η περίφημη υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ» είναι μια από αυτές.
Εντελώς «ξαφνικά», λοιπόν, και με καθυστέρηση δύο χρόνων, γίνεται γνωστή η ύπαρξη λίστας 1.991 ελλήνων μεγαλοκαταθετών στο υποκατάστημα της HSBC στην Ελβετία. Λίστα την οποία είχε στείλει επισήμως στον τότε Έλληνα Υπουργό Οικονομίας, Γ. Παπακωνσταντίνου, η Κρ. Λαγκάρντ, από τη θέση, τότε, της Υπουργού Οικονομίας της Γαλλίας. Η λίστα αυτή αποτελούσε κομμάτι της περιβόητης «λίστας Φαλτσιάνι», δηλαδή της λίστας 24.000 ονομάτων με κρυφές καταθέσεις στην εν λόγω τράπεζα, την οποία υπέκλεψε ο υπάλληλός της ονόματι Φαλτσιάνι και την οποία διοχέτευσε προς διάφορες κατευθύνσεις.
Για δύο ολόκληρα χρόνια, λοιπόν, η «λίστα Λαγκάρντ» περιφερόταν από συρτάρι σε συρτάρι για να «θαφτεί» τελικά, μέχρι την ανάσυρσή της εδώ και μερικές μέρες. Οι ευαγγελιστές της «διαφάνειας», οι άοκνοι τιμωροί της «φοροδιαφυγής» κρύβονται σήμερα πίσω από το δάκτυλό τους σε σχέση με τη λίστα αυτή. Και πετούν ο ένας την «καυτή πατάτα» στον άλλον. Από το Βενιζέλο στον Παπακωνσταντίνου και από εκεί στο Διώτη και τον Καπελέρη, τους πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ. «Δεν ήξεραν», «δεν την είδαν», «δεν ήταν αρμόδιοι» και διάφορα άλλα φαιδρά, ενδεικτικά της α-μηχανίας τους. Αμηχανία που οφείλεται, κυρίως, στη διαπίστωση όσων εμπλέκονται ότι οι ιμπερι-αλιστικοί κύκλοι που κρύβονται πίσω από την ανάσυρση της λίστας δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν πολιτικά πρόσωπα και πολιτικούς σχηματισμούς προκειμένου να προωθήσουν τα ιδιαίτερα συμ-φέροντά τους στην περιοχή και ευρύτερα. Δεν είναι τυχαίο το ότι αυτή η εξέλιξη συνέπεσε με την ένταση μεταξύ κυβέρνησης και ΔΝΤ σε σχέση με τα προωθούμενα μέτρα, αλλά και με τις συνολι-κότερες κινήσεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην Ν.Α. Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Ούτε είναι τυχαίο ότι η υπόθεση Τσοχατζόπουλου -παρά τη φυλάκισή του- εξακολουθεί να αναδύει μπόλικη πολιτική μπόχα (που αγγίζει τα όρια μαφιόζικων συναλλαγών) και απειλές για αποκαλύψεις προσώπων και πραγμάτων.
Είναι πράγματι εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία «ξηλώνεται» η, για δεκαετίες, πολύτιμη ε-φεδρεία του συστήματος, το ΠΑΣΟΚ. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα δέχονται λίγες πιέσεις. Η άλλη περίφημη λίστα, με τους 36 πολιτικούς που θεωρούνται ύποπτοι παράνομου πλουτισμού, «δείχνει», μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τους «Ανεξάρτητους Έλ-ληνες» αλλά και τον Κωνσταντόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ανεξάρτητα με το πού θα καταλήξουν όλες αυτές οι «αποκαλυπτικές» μεθοδεύσεις, αυτό που δείχ-νουν είναι την έκταση και το βάθος της εξάρτησης της ντόπιας άρχουσας τάξης και του πολιτικού της προσωπικού από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα των ΗΠΑ και της ΕΕ. Όλο το ντόπιο αστικό μπλοκ ε-ξουσίας είναι δεμένο με χίλια μύρια νήματα τα οποία κάθε τόσο μετατρέπονται σε θηλιές. Από την υπόθεση Ζαχόπουλου και τις υποκλοπές, στο Βατοπέδι και τη Ζήμενς και από κει μέχρι σήμερα, οι κατά καιρούς «αποκαλύψεις» δεν αποτελούσαν παρά μοχλούς πίεσης για την ευθυγράμμιση των πολιτικών επιλογών της ντόπιας άρχουσας τάξης. Και η αναφορά σε έννοιες όπως «διαφθορά» και «διαφάνεια», όποτε δεν αποτελούσε το Δούρειο Ίππο για την άλωση λαϊκών και εργατικών δικαιω-μάτων και κατακτήσεων, ήταν το όχημα για το εκβιαστικό σύρσιμο των πολιτικών τους υπαλλήλων όταν αυτοί δεν ήταν ιδιαίτερα πρόθυμοι ή ξεκαθαρισμένοι.
Προφανώς και όλες αυτές οι πιέσεις δεν αφορούν μόνο το αστικό πολιτικό προσωπικό, αλλά και μερίδες της ντόπιας άρχουσας τάξης. Δικό της κομμάτι περιέχεται στα 1.991 φυσικά πρόσωπα της «λίστας Λαγκάρντ», αλλά και στη νέα λίστα (!!!) των 54.246 φυσικών προσώπων που από το 2009 έως το 2012 εξήγαγαν συνολικά πάνω από 22.209.295.375 ευρώ και το καθένα από αυτά πάνω από 100.000 ευρώ. Και οι λίστες αυτές (και πόσες, άραγε, ακόμη) θα χρησιμοποιηθούν κατά το δοκούν ώστε να πιέσουν αυτές τις μερίδες να κινηθούν προς αυτήν ή την άλλη κατεύθυνση.
Φυσικά, μέσα σε όλα αυτά, μόνο γέλια προκαλούν όσοι αναρωτιούνται γιατί δεν χρησιμοποιούνται αυτές οι λίστες ώστε να πετύχει το Δημόσιο «επιπλέον φορολογικά έσοδα»!!!
