Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

19 Οκτ 2012

«Περί απαγορεύσεως δημόσιων συναθροίσεων και πορειών» στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία

Ενόψει της επίσκεψης της εκπροσώπου του γερμανικού ιμπεριαλισμού, Μέρκελ, στη χώρα μας, κι επικαλούμενη λόγους «δημόσιας ασφάλειας» και «μη διατάραξης της κοινωνικο-οικονομικής ζωής της πρωτεύσας» (sic), η Γ.Α.Δ.Α., με ανακοίνωσή της στις 8/10 προχώρησε σε απαγόρευση των συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων σε εκτεταμένη περιοχή της πόλης. Νομότυπα μάλιστα και βάσει του χουντικού διατάγματος 794/1971 που βρίσκεται σε ισχύ, η τρικομματική συγκυβέρνηση προχώρησε σ΄ αυτή την κίνηση «εκτροπής» μπροστά στο φόβο να πλημμυρίσει ξανά ο λαός τους δρόμους απέναντι στη νέα αυτή πρόκληση. Είχαν προηγηθεί κι οι σχετικές δηλώσεις του Σαμαρά πως δεν θα επιτρέψει να γίνει η χώρα «ξέφραγο αμπέλι», εννοώντας προφανώς το λαό, τους αγώνες, τις διεκδικήσεις και τις διαδηλώσεις του. Κι όχι βέβαια τους φίλους του ιμπεριαλιστές –κι εχθρούς του λαού μας-, τους εκπροσώπους και τις κουστωδίες τους οι οποίοι αλωνίζουν το ήδη... ξέφραγο αμπέλι. Η απαγόρευση συνοδεύτηκε αφενός από μια πολύ μεγάλη κινητοποίηση των μηχανισμών κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής, από 7.000 αστυνομικούς -σύμφωνα με τα Μ.Μ.Ε.- πραιτοριανούς των ΜΑΤ και των Ομάδων ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ, ελεύθερους σκοπευτές και ΕΚΑΜ, από τοποθέτηση ατσαλένιων φραχτών, και πέντε αυρών (οχημάτων εκτόξευσης νερού υπό πίεση) σε «θέσεις μάχης», από αποκλεισμούς περιοχών και κλείσιμο κεντρικών σταθμών του μετρό. Αφετέρου, μια ολόκληρη επιχείρηση δημιουργίας κλίματος για ένα δήθεν απροσπέλαστο κέντρο, εκφοβισμού και τρομοκράτησης, ώστε ν’ αποτραπεί η μαζικοποίηση των διαδηλώσεων που είχαν προγραμματιστεί ενόψει της επίσκεψης δουλευόταν κι αυτή ιδιαίτερα έντονα με τη συνδρομή των Μ.Μ.Ε. Την ημέρα των διαδηλώσεων πραγματοποιούνταν απ’ το πρωί προσαγωγές, πολλές απ’ τις οποίες «προληπτικές», που έφτασαν τις 220, με τις 24 να μετατρέπονται σε συλλήψεις. Δεν έλειψε βέβαια η καθιερωμένη ρίψη χημικών της αστυνομίας προς τους διαδηλωτές.
Βέβαια, η πολιτική των απαγορεύσεων διαδηλώσεων και πορειών βρισκόταν πάντα μέσα στη λογική του συστήματος της εξάρτησης και της αστικής δημοκρατίας. Όποτε τα επιτελεία τους έκριναν ότι αυτές –και γενικότερα η λαϊκή κινητοποίηση και ενεργοποίηση- μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα, προχωρούσαν σε απαγορεύσεις, με όποια προσχήματα. Ας μην πάμε μακριά, στο Πολυτεχνείο του 1980 με τους δύο νεκρούς, ή στο Πολυτεχνείο του 1974 και του 1977. Ας θυμηθούμε την απαγόρευση το Νοέμβρη του 1999, απ’ την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Σημίτη, των συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων επί 26 ώρες και σε μια επίσης μεγάλη έκταση, κατά την επίσκεψη ενός άλλου φίλου της ντόπιας αστικής τάξης και εχθρού των λαών. Του τότε εκπροσώπου του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, Μπιλ Κλίντον. Και την άγρια, πολύωρη καταστολή της μεγάλης διαδήλωσης, που ακολούθησε στο κέντρο της Αθήνας, με ΜΑΤ και χημικά.
Η σημερινή φάση της επίθεσης, ωστόσο, έχει κατά πολύ διαφοροποιηθεί από το 1999. Πέρα απ’ το όργιο τρομοκράτησης και βίας απέναντι στο λαό, του τελευταίου δίχρονου, και η πιο πρόσφατη περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από ένταση και έξαρση των επιθέσεων των δυνάμεων καταστολής, της ποινικοποίησης και της στοχοποίησης αγώνων, εργαζομένων, πολιτικών χώρων, επιστράτευσης της λεγόμενης θεωρίας «των άκρων», που προμηνύουν το τι επιφυλάσσει το σύστημα αυτό στο λαό συνολικά, στο μέλλον. Όταν με αγριότητα και χωρίς προσχήματα τα ΜΑΤ επιτίθενται σε απλήρωτους εργαζόμενους (όπως τους εργάτες των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στο Πεντάγωνο στις 4/10, με 127 να προσάγονται στη Γ.Α.Δ.Α.), σε εργαζόμενους στα νοσοκομεία (όπως στο «Δρομοκαΐτειο» στις 8/10, όταν έκαναν συμβολική κατάληψη, ή στους γιατρούς του «Αγίου Σάββα», κατά τη διαδρομή της Μέρκελ και της κουστωδίας της), σε Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες έξω από το υπουργείο Οικονομικών (27/9), στο μηχανογραφικό κέντρο της ΔΕΗ (8/10), στους αγρότες στο αεροδρόμιο του Ηράκλειου Κρήτης (4/10). Επιθέσεις που συνοδεύτηκαν από προσαγωγές και συλλήψεις. Μέσα σ’ όλο αυτό το πλαίσιο τρομοκράτησης, που συμπληρώνεται συχνά πυκνά κι από άλλου τύπου «παρακάμψεις» της λειτουργίας της αστικής δημοκρατίας (Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, για παράδειγμα), αλλά κι από την αναζήτηση νέου νομοθετικού πλαισίου όσον αφορά τις διαδηλώσεις για τον περιορισμό, έως και την απαγόρευσή τους, τέτοιες αποφάσεις σαν κι αυτή της 8ης Οκτωβρίου κάνουν βήματα μπροστά στην κατεύθυνση της «εκτροπής», χωρίς… επίσημη εκτροπή, απ’ την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Κι ανοίγουν δρόμους, αύριο, για παρόμοιες –ή και πολύ πιο αναβαθμισμένες- τρομοκρατικές αποφάσεις. Η απάντηση απέναντι στις επιλογές αυτές του συστήματος προϋποθέτει αυτό ακριβώς που το σύστημα τρέμει: το λαό στους δρόμους!