Με ΜΑΤ, βία, χημικά και μαζικές συλλήψεις απάντησε η αντιδραστική συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ στις αγωνίες των εργαζομένων από τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά που μήνες τώρα ζουν απλήρωτοι και με το εργασιακό τους μέλλον κυριολεκτικά στον αέρα.
Η συγκέντρωση στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας (που χαρακτηρίστηκε από τα αστικά ΜΜΕ και τους πληρωμένους παπαγάλους της κυβέρνησης και του κεφάλαιου ως και «εισβολή») δεν ήταν παρά η έκφραση της δίκαιης οργής εργαζομένων που βλέπουν τις ζωές και το μέλλον τους να θυσιάζονται στο βωμό των συμφερόντων του ξένου και ντόπιου κεφάλαιου το οποίο συνεχίζει να θησαυρίζει.
Από την άλλη, το χτύπημα των ΜΑΤ, οι δεκάδες προσαγωγές, οι συλλήψεις και η δίκη των εργαζομένων από τα ναυπηγεία είναι η έκφραση της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής που εδώ και δυόμισι χρόνια επιβάλλουν οι τροϊκανοί ιμπεριαλιστές και εφαρμόζει πρόθυμα το ντόπιο πολιτικό τους προσωπικό. Είναι η ωμή έκφραση μιας πολιτικής που ισοπεδώνει ζωές και δικαιώματα προκειμένου να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη κερδοφορία όλων αυτών που εδώ και δεκαετίες ληστεύουν ξεδιάντροπα τον κόπο της εργατικής τάξης και τον πλούτο της χώρας. Είναι αυτοί που έχουν οδηγήσει στη διάλυση κάθε παραγωγικής δραστηριότητας στη χώρα, στο βάθεμα της εξάρτησής της από τα ιμπεριαλιστικά μονοπώλια και στην εκτόξευση της ανεργίας.
Το παιχνίδι που παίζεται γύρω από τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά τα τελευταία χρόνια, αυτός ο απίστευτος χορός δισεκατομμυρίων που χαρίζονται αφειδώς στους κατά καιρούς ιδιοκτήτες των ναυπηγείων γίνεται μονίμως στην πλάτη των εργαζομένων των ναυπηγείων αλλά και ολόκληρου του ελληνικού λαού. Σε όλες τις περιπτώσεις των πωλήσεων και μεταβιβάσεων των ναυπηγείων, αυτό που πάντα εξασφαλιζόταν ήταν η σίγουρη κερδοφορία των αγοραστών (μέσω κρατικών παραγγελιών είτε για πλοία είτε για συρμούς τρένων) και η απαλλαγή τους από τα χρέη. Οι μίζες και τα σκάνδαλα πήγαιναν κι ερχόντουσαν, όπως και οι κάθε είδους ευρωπαϊκές και κρατικές επιδοτήσεις. Το κρατικό χρήμα (που, κατά τα άλλα, ποτέ δεν υπήρχε) έρεε άφθονο προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε όλες τις περιπτώσεις, τον κύριο και αποφασιστικό ρόλο τον είχε και τον έχει το ξένο κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εξασφαλιζόταν όμως και κάτι άλλο, πολύ βασικό για το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο: η συρρίκνωση και κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στα ναυπηγεία. Κάθε φορά θα έπρεπε να υποχωρήσουν και να δεχτούν απολύσεις, ελαστικοποίηση του ωραρίου τους, εντατικοποίηση της δουλειάς τους, κόψιμο μισθών, βαρέων ανθυγιεινών κ.λπ. Για να φτάσουμε στο σήμερα, με τους εργαζόμενους να βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης, απλήρωτοι για έξι μήνες και σε καθεστώς εκ περιτροπής «εργασίας» μία μέρα την εβδομάδα!
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να αφήσει αναπάντητη αυτήν την πρόκληση. Γιατί αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα που θέλουν να επιβάλλουν η ΕΕ το ΔΝΤ και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους. Πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα των εργαζομένων στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά στην πλήρη και σταθερή δουλειά, με αξιοπρεπείς μισθούς. Γιατί αποτελεί δικαίωμα όλης της εργατική τάξης. Και το δικαίωμα αυτό θα το υπερασπιστούμε μέσα από τους αγώνες μας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και όχι μέσα από την εμπλοκή των εργαζομένων στα διαχειριστικά παιχνίδια του κεφάλαιου και των κυβερνήσεών του.
- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΝΑΥΠΗΓΕΙΩΝ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑΝΑ
- ΝΑ ΑΦΕΘΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ!
- ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ!
- ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ! - ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ!
