Σε άλλες συνθήκες, θα ήταν πρώτη είδηση και με διαφορά. Τώρα, η επίσκεψη του αμερικανού προέδρου σε Ισραήλ και Δυτική Όχθη, πέρασε σε δεύτερο πλάνο σχεδόν σε όλα τα δυτικά ΜΜΕ. Ο λόγος, φυσικά, δεν είναι πως έπαψε να αποτελεί η περιοχή καζάνι που βράζει και επίκεντρο ανατροπών, ανακατατάξεων και ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδιασμών.
Κάθε άλλο. Η εξήγηση μπορεί να είναι πως, ακριβώς λόγω της μεγάλης ρευστότητας, των πολλών ανοικτών μετώπων, οι αμερικάνικοι σχεδιασμοί και αποφάσεις συνεχίζουν να κυοφορούνται και δεν φαίνεται στον ορίζοντα μια πρωτοβουλία, διπλωματική ή πολεμική μεγάλης κλίμακας. Σε αυτήν την φάση, η Ουάσιγκτον ενδιαφέρεται να μην ξεδιπλωθεί και άλλο η αστάθεια, να μην υπάρξουν μονομερείς ισραηλινές κινήσεις που θα πυροδοτήσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις και να συνεχιστεί η πολιτική πίεσης στο Ιράν και προσεκτικής παρέμβασης στις συριακές εξελίξεις.
Το πρώτο ταξίδι αμερικανού προέδρου στα όρια της παλαιστινιακής αρχής και η πρώτη επίσημη έξοδος του Ομπάμα στην δεύτερη θητεία του δεν επιφύλασσε ούτε εκπλήξεις ούτε συγκλονιστικές ειδήσεις. Υπογράμμισε την στενή αμερικανοϊσραηλινή ειδική σχέση που είναι παντός καιρού. Επανέλαβε την γνωστή αμερικανική πολιτική απέναντι στην Τεχεράνη, δίνοντας χρόνο στις οικονομικές κυρώσεις και στη διπλωματική πίεση. Έδειξε, και πάλι, πως οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν με προσοχή και δισταγμούς μια άτακτη ανατροπή στην Δαμασκό. Ξαναδιατυπώθηκε η κενή περιεχομένου θέση για ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, την ώρα που το Ισραήλ συνεχίζει την πολιτική της γενοκτονίας στην Γάζα και των εποικισμών στην Δυτική Όχθη. Και επαναλήφθηκαν οι γνωστές διαφωνίες του επιτελείου Ομπάμα με τον Νετανιάχου και τους ακραίους σιωνιστές, πάντα φυσικά με ευγένεια που αρμόζει σε αιώνιους φίλους. Η παλαιστινιακή αρχή δεν έδειξε ιδιαίτερο ενθουσιασμό και από την Γάζα εκτοξεύτηκαν μια-δυο ρουκέτες σε ακατοίκητες περιοχές, για να μην θεωρηθεί, πως εκεί τα πράγματα έχουν καλυτερέψει.
Όμως, αυτή η φαινομενική ηπιότητα και οι χαμηλοί τόνοι δεν πρέπει να ξεγελούν. Στην περιοχή έχουν ανοίξει πολλοί και σκληροί λογαριασμοί, οι ισορροπίες έχουν διαταραχτεί και συνεχίζουν να ρευστοποιούνται και οι αντιθέσεις είναι εκρηκτικές. Οι λαοί που βγήκαν στο προσκήνιο και συνεχίζουν, σε πολλές περιπτώσεις, να βρίσκονται στους δρόμους πρέπει να επαγρυπνούν. Οι ιμπεριαλιστές και τα μαντρόσκυλά τους, πίσω από τα χαμόγελα και τα καθησυχαστικά λόγια, ετοιμάζουν νέα σχέδια για πολέμους και επεμβάσεις.