“Τα προσωρινά στοιχεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού για τον Ιανουάριο του 2013 δείχνουν ότι η χώρα συνεχίζει την αναγκαία πορεία της δημοσιονομικής προσαρμογής. Τον Ιανουάριο, το ισοζύγιο ήταν θετικό” (δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χ. Σταϊκούρα).
“Η χώρα είχε πρωτογενές πλεόνασμα. Όμως, περιθώριο για χαλάρωση δεν υπάρχει (...) Η πολιτική προώθησης και διασφάλισης της δημοσιονομικής εξυγίανσης, προσαρμογής και πειθαρχίας, σε όλο το εύρος της Γενικής Κυβέρνησης, πρέπει να συνεχιστεί” (ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών).
Αυτά συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα, όταν το υπουργείο Οικονομικών παρουσίασε τα προσωρινά στοιχεία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
Στην ίδια ανακοίνωση επισημαίνεται ότι το πρωτογενές πλεόνασμα τον Ιανουάριο έφτασε τα 398 εκ. ευρώ, ενώ πέρυσι τον Ιανουάριο υπήρχε έλλειμμα 33 εκ. ευρώ. Ενώ ο στόχος ήταν για έλλειμμα 413 εκατ. ευρώ.
Το αποτέλεσμα αυτό αποδίδεται στη μεγάλη μείωση των κρατικών δαπανών (κατά 1,1 δισ. ευρώ), η οποία “έσωσε” τα κρατικά ταμεία από τη μεγάλη υστέρηση εσόδων που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα, κυρίως από το ΦΠΑ και τους έμμεσους φόρους. Και, βέβαια, το υπουργείο παραδέχεται ότι μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε το πάγωμα της επιστροφής φόρων.
Λίγες μέρες αργότερα, η Τράπεζα της Ελλάδος παρουσίασε τα στοιχεία της για το ισοζύγιο πληρωμών, όπου φαίνεται ότι οι εξαγωγές αυξήθηκαν το 2012 κατά 1,8 δισ. ευρώ, οι εισαγωγές μειώθηκαν, το εμπορικό έλλειμμα μειώθηκε στα 8,3 δισ. ευρώ από 12,7 δισ. ευρώ το 2011 και το έλλειμμα στο συνολικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μειώθηκε στα 5,6 δισ. ευρώ από 20,6 δισ. ευρώ το 2011.
Ευημερούν οι αριθμοί, αλλά όχι ο λαός... Αυτό συνέβαινε στα χρόνια του Σημίτη, μόνο που σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, γιατί κι αυτή η ευημερία των αριθμών σηκώνει πολύ κουβέντα...
Ολα τα παραπάνω στοιχεία δε δείχνουν ότι η χώρα έχει μπει σε μια τροχιά εξόδου από την κρίση, αλλά είναι, βασικά, αποτελέσματα της κρίσης και, ειδικότερα, της κατάρρευσης της εσωτερικής αγοράς.
Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, να έχουν μειωθεί τα έσοδα του προϋπολογισμού, από τους έμμεσους φόρους, γιατί και η κατανάλωση έχει μειωθεί πολύ. Για τον ίδιο λόγο, είναι λογικό να μειώθηκαν οι εισαγωγές, γιατί ποιος θα εισάγει σε μια κατεστραμμένη αγορά; Και για τον ίδιο λόγο είναι επίσης λογικό να αυξήθηκαν οι εξαγωγές, γιατί είναι πολλοί αυτοί που στρέφονται σε αγορές του εξωτερικού (όσο και όπου είναι αυτό δυνατό), τη στιγμή που η εσωτερική αγορά δεν έχει καμία δυνατότητα απορρόφησης και κατανάλωσης.
Η κατάσταση γίνεται σχεδόν εκρηκτική με την παράλληλη “στάση πληρωμών” του ίδιου του κράτους, η οποία τροφοδοτεί εκ νέου την ύφεση, δίνοντας τη χαριστική βολή σε μια ήδη γονατισμένη οικονομία. Οταν το κράτος δεν πληρώνει, η αγορά “παγώνει” ακόμα περισσότερο και η κατανάλωση πέφτει ακόμα περισσότερο. Άρα μειώνονται ξανά τα έσοδα από έμμεσους φόρους και άρα θα χρειαστεί νέα “παύση πληρωμών” για να ...ρεφάρει τη ζημιά. Τα αδιέξοδα ανακυκλώνονται και ο κύκλος της κρίσης αρχίζει ξανά από την αρχή.
Και, στο κάτω κάτω της γραφής, δε μπορεί να συνεχιστεί για πολύ το γαϊτανάκι με φόρους που παρακρατούνται και ποτέ δεν επιστρέφονται. Οι λογιστικές εγγραφές έχουν κι αυτές τα όριά τους...
Συνεπώς, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι το ...σχέδιο αρχίζει και αποδίδει. Είναι χαρακτηριστικό ότι το υπουργείο Οικονομικών ξεκαθαρίζει χωρίς να αφήνει αμφιβολίες ότι το πρόγραμμα (δηλαδή η επίθεση) θα συνεχιστεί απαρέγκλιτα. Στόχος δεν είναι να τακτοποιηθούν τα οικονομικά της χώρας “και μετά βλέπουμε”. Στόχος είναι να κατοχυρωθεί η εξαθλίωση, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, η ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων και η ληστεία του πλούτου που παράγουν.
Ετσι, όταν η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών αναφέρει ότι η επιδίωξη είναι “...να εξοικονομήσουμε δημόσιους πόρους, ώστε να βελτιώσουμε πολιτικές και μέτρα που αποδείχθηκαν οικονομικά αναποτελεσματικά και κοινωνικά άδικα“, δε θέτει ως στόχο τη σταδιακή επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση, αλλά το να βρει έναν τρόπο ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική η φορομπηξία, να ξεπεραστούν, κάπως, τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής και, φυσικά, να αποφευχθούν οι αντιδράσεις της κοινωνίας.
Η αλήθεια είναι ότι ο ...τετραγωνισμός του κύκλου είναι ευκολότερο πρόβλημα από αυτό! Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται μια τέτοια πολιτική και να αναμένεται αναθέρμανση της οικονομίας και κοινωνική συναίνεση. Αυτό το γνωρίζουν καλά στην κυβέρνηση (και στην Τρόικα), αλλά οι επιλογές τους και η ίδια τους η κρίση δεν τους αφήνουν περιθώρια για άλλους χειρισμούς.
Στην ερώτηση, λοιπόν, πότε θα πάρουμε την πάνω βόλτα, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να απαντήσει. Και γιατί δεν ξέρει την απάντηση, αλλά και γιατί η ...πάνω βόλτα για το λαό δεν έχει καμία σχέση με την ...πάνω βόλτα της άρχουσας τάξης και των αφεντικών της.
Την απάντηση αλλού πρέπει να την αναζητήσουμε... Πέρα και έξω από όλους αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση. Πέρα και έξω από την πολιτική τους, τις επιδιώξεις τους και τα σχέδιά τους. Πρέπει να την αναζητήσουμε στις δικές μας επιδιώξεις, στους στόχους που πρέπει να θέσουμε, στις πραγματικές μας ανάγκες. Στην αντίσταση και τη διεκδίκηση μιας ανθρώπινης ζωής.
“Η χώρα είχε πρωτογενές πλεόνασμα. Όμως, περιθώριο για χαλάρωση δεν υπάρχει (...) Η πολιτική προώθησης και διασφάλισης της δημοσιονομικής εξυγίανσης, προσαρμογής και πειθαρχίας, σε όλο το εύρος της Γενικής Κυβέρνησης, πρέπει να συνεχιστεί” (ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών).
Αυτά συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα, όταν το υπουργείο Οικονομικών παρουσίασε τα προσωρινά στοιχεία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
Στην ίδια ανακοίνωση επισημαίνεται ότι το πρωτογενές πλεόνασμα τον Ιανουάριο έφτασε τα 398 εκ. ευρώ, ενώ πέρυσι τον Ιανουάριο υπήρχε έλλειμμα 33 εκ. ευρώ. Ενώ ο στόχος ήταν για έλλειμμα 413 εκατ. ευρώ.
Το αποτέλεσμα αυτό αποδίδεται στη μεγάλη μείωση των κρατικών δαπανών (κατά 1,1 δισ. ευρώ), η οποία “έσωσε” τα κρατικά ταμεία από τη μεγάλη υστέρηση εσόδων που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα, κυρίως από το ΦΠΑ και τους έμμεσους φόρους. Και, βέβαια, το υπουργείο παραδέχεται ότι μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε το πάγωμα της επιστροφής φόρων.
Λίγες μέρες αργότερα, η Τράπεζα της Ελλάδος παρουσίασε τα στοιχεία της για το ισοζύγιο πληρωμών, όπου φαίνεται ότι οι εξαγωγές αυξήθηκαν το 2012 κατά 1,8 δισ. ευρώ, οι εισαγωγές μειώθηκαν, το εμπορικό έλλειμμα μειώθηκε στα 8,3 δισ. ευρώ από 12,7 δισ. ευρώ το 2011 και το έλλειμμα στο συνολικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μειώθηκε στα 5,6 δισ. ευρώ από 20,6 δισ. ευρώ το 2011.
Ευημερούν οι αριθμοί, αλλά όχι ο λαός... Αυτό συνέβαινε στα χρόνια του Σημίτη, μόνο που σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, γιατί κι αυτή η ευημερία των αριθμών σηκώνει πολύ κουβέντα...
Ολα τα παραπάνω στοιχεία δε δείχνουν ότι η χώρα έχει μπει σε μια τροχιά εξόδου από την κρίση, αλλά είναι, βασικά, αποτελέσματα της κρίσης και, ειδικότερα, της κατάρρευσης της εσωτερικής αγοράς.
Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, να έχουν μειωθεί τα έσοδα του προϋπολογισμού, από τους έμμεσους φόρους, γιατί και η κατανάλωση έχει μειωθεί πολύ. Για τον ίδιο λόγο, είναι λογικό να μειώθηκαν οι εισαγωγές, γιατί ποιος θα εισάγει σε μια κατεστραμμένη αγορά; Και για τον ίδιο λόγο είναι επίσης λογικό να αυξήθηκαν οι εξαγωγές, γιατί είναι πολλοί αυτοί που στρέφονται σε αγορές του εξωτερικού (όσο και όπου είναι αυτό δυνατό), τη στιγμή που η εσωτερική αγορά δεν έχει καμία δυνατότητα απορρόφησης και κατανάλωσης.
Η κατάσταση γίνεται σχεδόν εκρηκτική με την παράλληλη “στάση πληρωμών” του ίδιου του κράτους, η οποία τροφοδοτεί εκ νέου την ύφεση, δίνοντας τη χαριστική βολή σε μια ήδη γονατισμένη οικονομία. Οταν το κράτος δεν πληρώνει, η αγορά “παγώνει” ακόμα περισσότερο και η κατανάλωση πέφτει ακόμα περισσότερο. Άρα μειώνονται ξανά τα έσοδα από έμμεσους φόρους και άρα θα χρειαστεί νέα “παύση πληρωμών” για να ...ρεφάρει τη ζημιά. Τα αδιέξοδα ανακυκλώνονται και ο κύκλος της κρίσης αρχίζει ξανά από την αρχή.
Και, στο κάτω κάτω της γραφής, δε μπορεί να συνεχιστεί για πολύ το γαϊτανάκι με φόρους που παρακρατούνται και ποτέ δεν επιστρέφονται. Οι λογιστικές εγγραφές έχουν κι αυτές τα όριά τους...
Συνεπώς, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι το ...σχέδιο αρχίζει και αποδίδει. Είναι χαρακτηριστικό ότι το υπουργείο Οικονομικών ξεκαθαρίζει χωρίς να αφήνει αμφιβολίες ότι το πρόγραμμα (δηλαδή η επίθεση) θα συνεχιστεί απαρέγκλιτα. Στόχος δεν είναι να τακτοποιηθούν τα οικονομικά της χώρας “και μετά βλέπουμε”. Στόχος είναι να κατοχυρωθεί η εξαθλίωση, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, η ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων και η ληστεία του πλούτου που παράγουν.
Ετσι, όταν η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών αναφέρει ότι η επιδίωξη είναι “...να εξοικονομήσουμε δημόσιους πόρους, ώστε να βελτιώσουμε πολιτικές και μέτρα που αποδείχθηκαν οικονομικά αναποτελεσματικά και κοινωνικά άδικα“, δε θέτει ως στόχο τη σταδιακή επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση, αλλά το να βρει έναν τρόπο ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική η φορομπηξία, να ξεπεραστούν, κάπως, τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής και, φυσικά, να αποφευχθούν οι αντιδράσεις της κοινωνίας.
Η αλήθεια είναι ότι ο ...τετραγωνισμός του κύκλου είναι ευκολότερο πρόβλημα από αυτό! Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται μια τέτοια πολιτική και να αναμένεται αναθέρμανση της οικονομίας και κοινωνική συναίνεση. Αυτό το γνωρίζουν καλά στην κυβέρνηση (και στην Τρόικα), αλλά οι επιλογές τους και η ίδια τους η κρίση δεν τους αφήνουν περιθώρια για άλλους χειρισμούς.
Στην ερώτηση, λοιπόν, πότε θα πάρουμε την πάνω βόλτα, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να απαντήσει. Και γιατί δεν ξέρει την απάντηση, αλλά και γιατί η ...πάνω βόλτα για το λαό δεν έχει καμία σχέση με την ...πάνω βόλτα της άρχουσας τάξης και των αφεντικών της.
Την απάντηση αλλού πρέπει να την αναζητήσουμε... Πέρα και έξω από όλους αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση. Πέρα και έξω από την πολιτική τους, τις επιδιώξεις τους και τα σχέδιά τους. Πρέπει να την αναζητήσουμε στις δικές μας επιδιώξεις, στους στόχους που πρέπει να θέσουμε, στις πραγματικές μας ανάγκες. Στην αντίσταση και τη διεκδίκηση μιας ανθρώπινης ζωής.
