Τρεισήμισι χιλιάδες μετανάστες, που ζουν στη χώρα μας και κατέχουν την ελληνική ιθαγένεια, 10.000 ακόμα που έχουν αιτηθεί την απόκτησή της και καλύπτουν τις προδιαγραφές απόκτησης με το ισχύον νομικό πλαίσιο, και 200.000 παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα μας, χάνουν ή δεν δικαιούνται, πλέον, την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Έτσι διαμορφώνεται η κατάσταση για τους μετανάστες αυτούς, ύστερα απ’ την ακύρωση πλευρών του ισχύοντος νόμου «Ραγκούση» (ν.3838/10), που κρίθηκαν «αντισυνταγματικές» απ΄ το Συμβούλιο της Επικρατείας στις 5/2. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, ακυρώνονται όλες οι πράξεις απονομής ιθαγένειας που έγιναν απ΄ το 2010 μέχρι σήμερα. Όσον αφορά τα 200.000 παιδιά – απ΄ τα οποία μόλις τα 6.072 έχουν πάρει την ιθαγένεια–, θα πρέπει μόλις ενηλικιωθούν να έχουν βρει δουλειά μέσα σ΄ ένα χρόνο, αλλιώς θα απελαθούν. Παιδιά, λοιπόν, που γεννήθηκαν στη χώρα μας, που μεγάλωσαν εδώ και δεν έχουν γνωρίσει άλλον τόπο, που έμαθαν τη γλώσσα και φοιτούν σε ελληνικά σχολεία «αποβάλλονται» απ’ τα δικαιώματα και την κοινωνική ζωή που απορρέουν απ’ την ίδια την υλική τους κατάσταση, με πρόσχημα την εθνική και φυλετική τους καταγωγή. Τα αντιδραστικά ιδεολογήματα του αίματος και της φυλής μπορούν να επιστρατευτούν ξανά, για να εξυπηρετήσουν τις σημερινές ανάγκες του συστήματος της εκμετάλλευσης, σε φάση κρίσης, για περιθωριοποίηση ή και για απαλλαγή και απ΄ τους λεγόμενους «νόμιμους» μετανάστες καθώς και των παιδιών τους, που τόσα χρόνια τους εκμεταλλεύονταν και τους ξεζούμιζαν αποκομίζοντας μέγιστα κέρδη. Μετά την απόφαση του Σ.τ.Ε., αναφέρεται πως θ’ ακυρωθούν τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών του 2010 στα εκλογικά τμήματα όπου συμμετείχαν μετανάστες, αφού χάνουν αναδρομικά την υπηκοότητα, και οι εκλογές θα επαναληφθούν.
Σύμφωνα με το μέχρι πρότινος, ήδη αντιδραστικό, πλαίσιο του «νόμου Ραγκούση», όπου η ιθαγένεια έχει αποδοθεί σε μικρό ποσοστό μεταναστών –και σε ακόμα μικρότερο ποσοστό παιδιών (3%)-, για να πολιτογραφηθεί κάποιος ενήλικος μετανάστης ως Έλληνας απαιτούνταν να μην είχε καταδικαστεί για σοβαρό αδίκημα για μια 10ετία πριν την υποβολή της αίτησης, να μην τελούσε υπό απέλαση, να διέμενε νόμιμα στη χώρα για 7 χρόνια πριν την υποβολή της αίτησης και να κατείχε «τίτλους νόμιμης διαμονής».
Τώρα, και μετά από πρόταση του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών Αθανασίου, διαμορφώνεται ένα αντιδραστικότερο «νομικό πλαίσιο», το οποίο θα επεξεργαστεί η τρικομματική συγκυβέρνηση. Το νέο αυτό πλαίσιο πρόκειται να κάνει ακόμα δυσκολότερη την απόκτηση της ιθαγένειας, απαιτώντας 10ετή διαμονή στη χώρα, αποποίηση της αλλοδαπής ιθαγένειας μετά την απόκτηση της ελληνικής, τίθενται σκληρότερα κριτήρια και για τους ομογενείς απ΄ την πρώην Σοβιετική Ένωση, προστίθενται γραφειοκρατικά σκαλώματα, ενώ καταργείται η συμμετοχή «ομογενών και νόμιμων μεταναστών» στην εκλογική διαδικασία ανάδειξης των οργάνων τοπικής αυτοδιοίκησης. Όσον αφορά τα παιδιά, θα κριθεί «εξατομικευμένα» εάν θα πάρουν την ελληνική ιθαγένεια, μόλις ενηλικιωθούν, εφόσον το ζητήσουν… Θα έχουμε, λοιπόν, ένα «δικαίωμα στην ιθαγένεια» πολύ δύσκολα εφικτό και για λίγους. Ενώ, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του Σαμαρά, «θα χορηγείται η ελληνική ιθαγένεια σε όσους αποφασίσουν να… επενδύσουν στη χώρα» (sic).
Με την αντιδραστική αυτή τροπή, που χαιρέτισε και η «Χρυσή Αυγή», η επίθεση ενάντια στους μετανάστες εντείνεται και απέναντι στους λεγόμενους «νόμιμους», εκτός απ΄ τους λεγόμενους «παράνομους» οι οποίοι δεν κατέχουν τα νομιμοποιητικά έγγραφα. Ενισχύεται η ανασφάλεια και η περιθωριοποίησή τους, η διάσπασή τους, η μετατροπή τους σε ευάλωτους και χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα ανθρώπους, με μόνιμο το φόβο της απόλυσης και της απέλασης, «έρμαια» των αφεντικών και των επιδιώξεων της πολιτικής εξουσίας. Αυτό επιδιώκει το αδυνάτισμα των αντιστάσεων συνολικά της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, οι οποίοι έχουν ενιαία υλικά, ταξικά συμφέροντα απέναντι στην άρχουσα τάξη και την επίθεσή της. Η επίθεση αυτή αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της συνολικότερης επίθεσης απέναντι στον ίδιο τον ελληνικό λαό, στους εργαζόμενους, στους ανέργους και στη νεολαία, απ΄ τους οποίους η άρχουσα τάξη και η κυβέρνησή της αφαιρεί καθημερινά δικαιώματα και κατακτήσεις. Η απάντηση σε τέτοιες εξελίξεις βρίσκεται μόνο στην ανάπτυξη συλλογικών, μαζικών αγώνων αντίστασης Ελλήνων και μεταναστών και στην οργάνωσή τους, απέναντι στους κοινούς τους εχθρούς. Και στη διεκδίκηση δικαιωμάτων που σχετίζονται με τους όρους της ζωής τους, ανάμεσα στα οποία και το δικαίωμα απόκτησης ιθαγένειας για τους μετανάστες και τα παιδιά τους.